Gezond Samen Leven: ‘Hoe wij ergens binnenkomen, is heel belangrijk’

Gezond Samen Leven. Daar gaan we voor als Lijn1. Dat doen we met iedereen die bijdraagt aan een duurzame samenleving en gezondheidszorg. Deze serie laat hen aan het woord over de bouwstenen die daarvoor nodig zijn. Emete Solmaz is bestuurder bij thuiszorgorganisatie Royaal Thuis. ‘Voor mij draait het om menselijkheid.’

Wat is voor jou Gezond Samen Leven?

‘Dat gaat om de benadering van mens tot mens. Iedereen kan steunkousen aandoen. Het gaat erom dat mensen elkaar echt zien. Dat je vraagt: ‘Heeft u uw dochter nog gesproken? Of zal ik even bellen?’. Mensen moeten zich geen nummer voelen. Ik heb gezien hoe de ouderenzorg soms kil en te weinig betrokken kan zijn.

Dat wil ik anders binnen mijn thuiszorgorganisatie. We onderschatten soms hoe belangrijk onze rol is. En hoe belangrijk het is voor onze cliënten op welke manier wij bij hen binnenkomen, wat we uitdragen en belangrijk vinden. Daarom hebben wij daar een dna voor gemaakt, dat we LIEF noemen.’

En waar staat dat dan voor?

‘De L staat voor Leefkracht, I is innovatie, E is expertise en F is van familiair. Centraal staat het begrip Leefkracht, dat voor mij betekent dat je holistisch kijkt, dus naar de hele mens. Fysiek, sociaal en psychisch. We komen dus niet alleen om die steunkousen aan te doen, maar ook om te zien wie de persoon is die tegenover ons zit.

Wat heeft die persoon nodig? En wat kan ik daarin doen? Of is er iemand anders nodig? En daarbij is ook degene die langskomt een individu met zijn of haar karakter, ook dat mag er zijn. We verbinden ons dus echt met onze cliënten. Vandaar ook de F van familiair. Hoe zou je willen dat je moeder zou worden behandeld? LIEF is onze basis en dat brengt een fijne manier van werken mee, met tevreden medewerkers en cliënten. Eigenlijk zeggen we hiermee tegen iedereen: je bent belangrijk.’

Zo heb je het vormgegeven in je organisatie, maar hoe zie je Gezond Samen Leven breder, in de maatschappij?

‘Daar geldt eigenlijk hetzelfde. We zijn vaak zo bezig met productie en resultaten dat we vergeten dat we mensen zijn en best af en toe stil mogen staan bij hoe we met elkaar omgaan. Ook daar zou ik graag meer het familiaire zien. Het laagdrempelig elkaar op zoeken, leren van en open staan voor elkaar. Zo kunnen we alleen maar groeien.

Tijdens corona zag ik hoe veel samenwerkingen beter gingen. Er waren bijvoorbeeld veel tekorten aan beschermende kleding. Een organisatie wist die te bemachtigen en we zijn dat met elkaar gaan delen. Ook was er een grote organisatie die kennis en protocollen met anderen deelde, zodat we niet allemaal zelf het wiel hoefden uit te vinden.

De crisis bracht een bepaalde saamhorigheid en iedereen zoomde uit naar ‘het grote plaatje’. Dat zouden we altijd moeten doen. Je kunt elkaar zien als concurrenten, maar eigenlijk hebben we hetzelfde doel en hebben we elkaar nodig om dat te bereiken. Dat gevoel is versterkt en ik hoop dat we dat vast kunnen houden.’

Zie je ook een veranderende rol voor de mensen om wie het gaat?

‘Onze wijkverpleegkundigen zijn voortdurend in gesprek over wat mensen zelf kunnen en willen. Eigen regie en zelfredzaamheid is belangrijk. Die beweging is al gaande, veel organisaties doen dat al, maar je moet daar creatief in zijn en die betrokkenheid echt voelen als hulpverlener. Dus dan kom je weer bij dat familiare, waarbij je een stapje extra doet om erachter te komen wat mensen beweegt.’

Is dat lastig om achter te komen dan?

‘Soms wordt er te snel genoegen genomen met een antwoord. Er is iets gevraagd, iemand zegt ‘nee’, en daarmee is de kous af. Dat vind ik niet genoeg. Dat is te koud, te weinig betrokken. Want wat zit er achter dat antwoord? Waarom wil iemand niet? En waar zit dan wél de regie?

Ook iemand die verlamd is, kan eigen regie voeren. Maar het vraagt wel wat van de hulpverlener om uit te vinden op welke manier. Ik denkt dat we daar nog veel verder in mogen gaan. Mensen verdienen dat. LIEF klinkt misschien soft, maar voor mij is het iets wat we allemaal zouden moeten uitdragen in onze maatschappij. We kunnen het gebruiken.’

De sprekers in deze rubriek geven het stokje, of de bouwsteen, zelf door aan iemand anders. Zo maken we steentje voor steentje zichtbaar hoe we samen aan het bouwen zijn. Want Gezond Samen Leven, dat doen we met elkaar.

Emete geeft het stokje door aan Elisabeth de Vries, adviseur bij Saffier omdat zij in de woorden van Emete ‘persoonlijk staat voor verbinden, innovatie en inclusie om Gezond Samen te Leven.’