
Marie-Anne van Erp: ‘Vanuit onze onderlinge verbondenheid is ieders rol zichtbaar.’
Marie-Anne van Erp ziet de hele mens en onze onderlinge verbondenheid. Vanuit die invalshoek is zij op weg om een respijthuis voor degenen die tijdelijk een rustplek nodig hebben en nergens anders terecht kunnen. Lijn1’s Innovatieprogramma hielp haar dit concept verder aan te scherpen en de juiste verbindingen te leggen. ‘We zijn samen verantwoordelijk voor een systeem waar voor iedereen plek is.’
HouseMartin, Engels voor zwaluwen, is de naam van haar als – alles volgens plan verloopt – in november van dit jaar te openen respijthuis. Grote hobbels van het vinden van een geschikte locatie en financiering zijn grotendeels genomen. Het huis is vernoemd naar zwaluwen, omdat die vogels zich bekommeren om elkaars nesten. Marie-Anne hoopt dat het huis zich kan bekommeren om degenen die even geen nest hebben.
‘Ik stel me voor dat we in HouseMartin voor diegenen zonder thuis – daklozen, veelal ongedocumenteerd – een wam nest kunnen maken voor tijdelijk verblijf, waar ze op krachten te kunnen komen bij ziekte of revalidatie. Maar ook voor hun levenseinde kunnen mensen er terecht.’ Tijdens het traject met Lijn1 verbreedde Marie-Anne haar initiële doel van een hospice naar een plek waar mensen terecht kunnen ‘van griep tot graf’.
Verbondenheid
Marie-Anne stond eerder aan de wieg van het Multicultureel Ontmoetingscentrum in de Schilderswijk, waar mensen in kwetsbare posities Nederlandse les kregen of in contact kwamen met afgevaardigden van politieke partijen. Bij personen zonder papieren en daardoor met minder kansen, dacht zij: ‘Dat zou ook mijn kind kunnen zijn. Wat gebeurt er als die persoon ziek wordt? Of komt te overlijden?’
‘Ik besef me dat we vanuit ons mens-zijn allemaal verbonden zijn en voel die connectie met anderen. Daarbij zie ik de hele mens. Ervoor zorgen dat deze groep kwetsbaren ‘gezien’ wordt en als volwaardig mens gaat meetellen, is mijn doel. Het leven is niet altijd maakbaar, er hoeft maar iets mis te gaan en je valt buiten het systeem. Dat houdt mij betrokken en van daaruit kom ik in beweging.’
Trusted network
Realisatie van het huis is een lang proces, maar Marie-Anne heeft al die tijd vertrouwen gehouden. ‘In mijn netwerk van vrijwilligers bij organisaties als de Soepbus of Dokters van de Wereld voel ik dat dit heel erg gedragen wordt. Die mensen staan er met hetzelfde gevoel als ik en bewegen vanuit hetzelfde vertrouwen om te doen wat nodig is voor deze groep. Daar haal ik veel kracht uit.’
Op weg naar verdere realisatie van het respijthuis heeft Marie-Anne samenwerkingen gevonden met partners die datzelfde mensbeeld hebben. ‘Mijn pad kruist als vanzelf met mensen die vanuit diezelfde overtuigingen werken en leven. Dat versterkt onze gemeenschappelijke visie.’ Inmiddels heeft Stichting HouseMartin met verschillende organisaties intentieverklaringen voor samenwerking ondertekend. ‘Een netwerk waarin je samen optrekt en elkaar versterkt is onmisbaar.’
Iedereen kan iets doen
Als het aan Marie-Anne ligt, gaat zij ook mensen betrekken die nu nog niet altijd oog hebben voor de ander in een kwetsbare situatie. ‘Ook hen wil ik verleiden meer verbondenheid te voelen. Dat begint bij het zien van de hele mens, ook als die een straatkrant verkoopt of op straat staat te bedelen. Als je die verbondenheid echt voelt, zie je vanzelf hoe we samen verantwoordelijk zijn voor een samenleving waar voor iedereen plek is.’
Ze wil dit doen door op de site van Respijthuis HouseMartin een webshop te maken waar mensen een bedrag kunnen overmaken voor een concreet doel binnen het huis, van een paar sokken tot een maaltijd of zelfs een dag verzorging. ‘Dat maakt het concreet en laagdrempelig om te helpen. Ik wil iedereen uitnodigen om een rol te pakken. Mensen denken snel dat ze niks kunnen doen, maar iedereen kan iets bijdragen.’
Pinguïns
Het Innovatieprogramma van Lijn1 heeft haar plan aangescherpt. Van de sessies staat haar nog een filmpje helder op het netvlies van een groep pinguïns waarbij er eentje van een nieuwe weg inslaat. ‘Ik kan niet beschrijven hoe blij ik daarvan werd’, blikt ze terug. ‘Ik zag mezelf, en ik zag ons allemaal want we zaten daar allemaal als pionier. Kleine stappen kunnen veel effect hebben.’
Wil je volgen hoe het HouseMartin vergaat? Lees hier het blog van Marie-Anne.