Samen op de voorste golf

“Ieder levert zijn bijdrage aan het geheel
Door die specifieke inzet blijven we op de voorste golf” 

Mieke zat de afgelopen 9 jaar in de Raad van Toezicht van Lijn1. Afgelopen maandag 25 november namen we afscheid van haar en haar collega Hans Klein Breteler en heetten we de twee nieuwe leden, Sam Siemssen en Meta Carbaat welkom. Een Raad van Toezicht is in formele zin natuurlijk een toezichthoudend orgaan. Wij hebben mogen ervaren dat een Raad zoveel meer is dan dat. In mijn afscheidswoorden voor Mieke is dat ook wat ik heb benadrukt.
We hebben Mieke leren kennen als goedlachse en toegewijde dame, die haar mannetje wel staat. Niet door op de voorgrond te treden, maar door ergens voor te staan en te gaan. Haar zoektocht naar de mogelijkheden, ook als die niet direct op het “rechte” pad liggen. De verbindende kwaliteiten en het enthousiasme waarmee zij de dingen doet. Mieke heeft mij veel inspiratie en inzicht gegeven. En ze heeft mij geraakt! Ons geraakt. Met haar mens zijn. Haar liefde voor de mens. En haar visie op mensen. Eruit halen wat erin zit. Bij haarzelf en vooral ook bij de ander. Ik interviewde haar kort voor haar vertrek om dit ook met jullie te delen.

Je hebt 9 jaar in de RvT van Lijn1 gezeten… waar zit en zat voor jou de verbinding?
Ik ben mijn carrière als logopedist begonnen. Ik ben dus van origine een échte eerstelijns professional. Vanuit mijn ambities om leiding te geven ben ik bij verschillende zorgopleidingen terecht gekomen. Een lange periode ben ik directeur geweest van het Instituut voor Bewegingsstudies, en de laatste jaren was ik bij de Hogeschool Utrecht werkzaam als programmamanager Onderwijsinnovatie. Daarbij richtte ik mij vooral op de benodigde innovaties in de Gezondheidszorg opleidingen. Dit vormt een van de rode draden in mijn leven: mensen, en dus ook professionals, in beweging brengen. Samen een andere dynamiek creëren. Naast mijn werk op de Hogeschool heb ik altijd hart gehad voor de zorg en het sociaal domein en de verbinding daartussen.
Bij Lijn1 zag ik deze rode draad ook terug. Met mijn toetreden tot de Raad van Toezicht kon ik ook de werelden van Utrecht en Den Haag bij elkaar brengen. Dat vond ik voor mezelf, de Hogeschool waar ik tot twee jaar geleden nog werkte en Lijn1 een echte win-win situatie.
Inmiddels geniet ik met mijn man met volle teugen van mijn pensioen. Vervelen doe ik mij beslist niet. We zijn net verhuisd naar een prachtig toekomstbestendig appartement in Vianen, heb meer tijd voor vrienden en familie, ik ben gaan golfen en werd een jaar geleden gevraagd door het NUZO https://www.nuzo-utrecht.nl/ waar ik nu deel uit maak van de Ouderendelegatie. Het is heerlijk om mijzelf, mijn kennis, expertise en levenservaring zo te blijven inzetten voor de maatschappij in het bijzonder voor de zorg.

Hoe kijk je terug op deze 9 jaar bij Lijn1?
Ik heb een hele leuke tijd gehad. Vorig jaar zat mijn termijn er al op, maar omdat Lijn1 toen zelf net in een verandertraject zat, ben ik gevraagd om nog een jaar te blijven. Met HRM in mijn portefeuille vond ik dat niet meer dan vanzelfsprekend.
We vormden als Raad van Toezicht een leuk team met onze verschillende persoonlijkheden en achtergronden. We inspireerden elkaar telkens weer. Zo stond er iedere vergadering een themabespreking op de agenda waarin iemand van ons, samen met de bestuurder een thema uit haar of zijn context meenam en de ontwikkelingen daaromtrent samen met Debby vertaalde naar mogelijke inspiratie en nieuwe inzichten voor Lijn1. Zelf heb ik in dat kader de dialoog ingebracht vanuit het in 2016 verschenen rapport “Anders kijken, anders Leren, anders Doen …”. Hier is veel moois uit voort gekomen.
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2016/11/17/anders-kijken-anders-leren-anders-doen

Waar ben je in het kader van jouw bijdrage het meest trots op?
Allereerst ben ik nog steeds blij dat wij als Raad van Toezicht het lef hebben gehad om Debby als bestuurder te benoemen. Om een nieuwe weg in te slaan en de in de zorg benodigde innovatie aan te jagen en te begeleiden. Hoewel ik natuurlijk ook een toezichthoudende rol heb gehad, waren Debby en ik hierin ook maatjes. Zo hebben we samen de handschoen opgepakt, onder meer geïnspireerd door het rapport “Anders kijken, anders Leren en anders Doen”, en hebben we het onderwijs op de kaart gezet, waar de verandering toch moet beginnen. Daar ligt, naar mijn idee, ook nog steeds de opgave. “Anders Kijken, anders Leren, anders Doen”; de samenwerking over de domeinen heen maakt hiervan onlosmakelijk onderdeel uit.

Wat wil je nog aan ons en de lezer meegeven?
Ik realiseer me dat ik ongeduldig ben. Het duurt allemaal wel erg lang. Als we ons nu eens écht dienstbaar stellen aan de klant, dan zouden we toch veel meer tempo moeten maken met onze innovaties in de zorg?! Mijn vraag aan iedereen persoonlijk is dan ook: “wat is hier eigenlijk nodig en wat kan jij hierin betekenen?”
Ik word zelf erg geraakt door verhalen van professionals waar het gaat om de persoonlijke verbinding. In dat kader vind ik de verzamelde verhalen in het boek “Die ene patiënt” ook een echte aanrader https://www.bol.com/nl/f/die-ene-patient/9200000101607150/

Want dit is toch waar het leven om gaat. Onze persoonlijke verbinding.

DANKWOORD
We danken Mieke nogmaals voor haar inzet voor Lijn1 en haar persoonlijke aandacht voor wie ik ben, voor wie wij als Lijn1 zijn en de ontwikkeling die dat met zich mee heeft gebracht. Ik ben heel blij en trots op waar we nu staan! Als organisatie en als team van mensen. Een team waarin ieder zijn eigen bijdrage levert aan het geheel. En waardoor we op de voorste golf kunnen blijven.
Komende tijd
De komende tijd stellen wij graag de andere leden van onze Raad aan je voor. Heb je vragen? Neem gerust contact met ons op.