Van eenzaamheid naar eensaamheid

Wij mensen zijn sociale wezens. Al bij onze geboorte is helder, we kunnen niet zonder de liefde en aandacht van een ander. En als we opgroeien, ervaren we ook nog eens dat het niet alleen om het om het ontvangen van die aandacht en liefde gaat, maar dat we ons ook beter voelen als we geven, ofwel zinvol kunnen bijdragen. Aan ons samen. Aan de maatschappij.

Zingeving is de meest gezondmakende factor

“Zingeving is de meest gezondmakende factor”, concludeerde ook Machteld Hubert na haar onderzoek naar positieve gezondheid. Ertoe doen. Erbij horen. Met de ander in verbinding, maar vooral ook met jezelf. Wat wil en kan jij doen om bij te dragen? Waar word jij zelf gelukkig van? In verbinding gaan met jezelf, is luisteren naar waar voor jou de zin van het leven zit. Waar wordt of werd jij gelukkig van? Of krijg je een glimlach op je gezicht? Is dat koken voor de buren? Samen sporten? Of is dat iets in je leven dat je altijd graag voor anderen deed, maar dat je kwijt bent geraakt doordat de mensen met wie je dat deelde kwijt bent geraakt.

Kwijt geraakt zijn waar je gelukkig van werd. Dit is vaak wat we terug horen van mensen die zich eenzaam voelen. Eenzaamheid waardoor het juist weer moeilijk is om bij te dragen. Als jij je eenzaam voelt, heb je namelijk minder zin om mee te doen in de samenleving. Wat je uiteindelijk in de neerwaardse spiraal zet met enerzijds als gevolg de extra gezondheidsrisico’s. Anderzijds doe je niet mee op de manier die jouw talent tot zijn recht doet komen. Duur gezegd is dat vermindering van sociaal kapitaal. Eenzaamheid is dus geen individueel dingetje, maar vormt daarmee een maatschappelijke uitdaging. Een uitdaging dus voor ons allemaal.

De week van de eenSaamheid

Gisteren sloten we de week van de eenzaamheid af. Een week waarin heel veel organisaties en mensen elkaar een hart onder de riem hebben gestoken en waarin er naast aandacht voor eenzaamheid als thema ook vooral aandacht aan de medemens is geschonken. Aan het in verbinding brengen van mensen. Aan de verbondenheid.

Als verbondenheid nou voortaan ons vertrekpunt is, is dat dan geen mooie aanleiding om volgend jaar de week van de eenzaamheid om te dopen in de week van eenSaamheid. Dan starten we waar we willen beginnen. Vanuit verbondenheid bijdragen aan het samen. Ik ben voor. En jij?